LOVE OUT LOUD WINNING ENTRY:
THIRD DOMINGO


MENOS ONSE PARA ALAS DOSE

May mga ganitong sandaling—
Ano’ng oras na ba? Sandali…
Menos diyes para alas singko y media—
Na tila ang gabi’y antok na antok
At ako nama’y gising na gising,
Pero alam mong dapat ay humihilik ka na sa mga oras na iyon.
“Manyaman matudtod!” Sabi ng gabi.
Tang inumin mo! Sabi ko. Kailangan ko nang matulog.
Eight o’clock pa ang pasok ko.

May mga ganitong sandaling:
Hindi ko mawari kung anu’t bakit dinig mo
Ang kahit na pinakamahinhing
Pagbibidahan ng mga multo.
Na para bang ramdam mong may iba kang katabi sa kama,
(sa likod mo)
na di rin naman abot maisip na yaon siya,
sapagkat nga nagkatampuhan kayo kanina.
(Isa pa’y alam mong buhay pa siya, at di taga-Capiz ang lola.)

May mga ganitong sandaling—
Naranasan mo na ba ‘yon? Iyung—
Punung-puno ng talinghaga ang paligid;
Para bang lahat ng bagay ay nasa puwang o pagitan
Ng lahat ng damdamin at katangian,
Ng lungkot at saya, iyak at tawa;
Ng hula o tantiya at isip o hinuha;
Ng ngayon na ba at bukas pa;
Ng tanong na at hintay muna;
Ng kapit sa kamay at kamay sa kapit niya;
Ng halik at pitik, yakap at tulak;
Ng sama saan man at bahala ka diyan;
Ng alaala at limot, paninap at bangungot;
Ng pagpapaubaya at paghihinayang
Ng matinding sigaw at torpeng tungo
Ng pagkamakata at pagkamatino.

May mga ganitong sandaling—
Hindi ka inaantok bagaman nagmamakaawa na’ng iyong katawan,
Mahirap ngunit masarap sulatan ang sinisintang hirang
Kahit sa sarili’y
  alam mong
       Naghihimagsik ang katwiran.
Kung bakit kasi kanina’y di nagkasunduan.
 
 
Back to Cover
Previous Work
Next Work